ភ្ជាប់ពាក្យរួចសឹមរៀបការ និង រៀបការតែម្ដងមួយណាប្រសើរជាង?
គូស្នេហ៍ជាច្រើនមុនពេលរៀបការ ពួកគេជ្រើសយកការភ្ជាប់ពាក្យសិនទើបរៀបការតាមក្រោយ ។ តែគូស្នេហ៍មួយចំនួនវិញមិនបែបនេះឡើយ គឺសម្រេចរៀបការតែម្ដង ព្រោះគេយល់ថា ការភ្ជាប់ពាក្យត្រូវចំណាយលុយច្រើនឥតអំពើ ចាំរៀបការតែម្ដងជួយឲ្យពួកគេចំណេញលុយ សល់ប្រាក់រកស៊ីក្រោយរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ម្យ៉ាងទៀត គេយល់ថាចាំបញ្ចូលពិធីភ្ជាប់ពាក្យក្នុងពេលរៀបការតែម្ដងល្អជាង។
ដូច្នេះ រវាង ភ្ជាប់ពាក្យរួចចាំរៀបការ និង រៀបមង្គលការតែម្ដង មួយណាល្អជាង? ហើយបើរៀបការតែម្ដងដោយមិនបាច់ភ្ជាប់ពាក្យ អាចខុសប្រពៃណីឬទេ?
ទាក់ទិននឹងរឿងនេះ រ៉ាវី អាយុ ២៣ ឆ្នាំ និយាយថា បើសិនកញ្ញាមានគូស្រករដែលត្រូវដឹកដៃគ្នាចូលរោងជ័យ នាងនឹងជ្រើសយកពិធីរៀបការតែម្ដង ដោយមិនភ្ជាប់ពាក្យទេ។
អ្វីដែលជំរុញឲ្យអតីតនិស្សិតផ្នែកប្រវត្តិវិទ្យានៃសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ និយាយដូច្នេះ ក៏ព្រោះនាងយល់ថា “ការភ្ជាប់ពាក្យមិនត្រឹមតែចំណាយលុយច្រើនឥតប្រយោជន៍ទេ ថែមទាំងជាចំណងគ្មានសេរីភាពថែមទៀត ព្រោះនៅពេលខាងប្រុសធ្វើអ្វីខុស មិនស្មោះត្រង់ យើងជានារីពិបាកសុំគេផ្ដាច់ពាក្យ ដោយសារខ្លាចខូចឈ្មោះ”។ មួយវិញទៀត កញ្ញាគិតថា ការរៀបការដោយគ្មានភ្ជាប់ពាក្យក៏មិនខុសប្រពៃណីអ្វីដែរ។
ចំណែក យុន សុផាលីណា អាយុ២៨ឆ្នាំ ដែលបានភ្ជាប់ពាក្យរៀបការរួចហើយ មិនឯកភាពអ៊ីចឹងឡើយ។ អ្នកនាងថាការរៀបចំឲ្យមានពិធីស្ដីដណ្ដឹងមុនរៀបការជួយឲ្យញាតិជិតខាងដឹងថា គូស្នេហ៍ទាំងពីរនោះមានគូគាប់រួចហើយ ដែលនឹងត្រូវជិតរៀបការ។
លើសពីនេះ ពីបរមបុរាណមកពិធីនេះមានយូរហើយ ហើយក៏មិនមែនមានតែអ្នកនាងម្នាក់ដែលបានរៀបចំធ្វើដែរ បងប្អូន ឪពុកម្ដាយនាងក៏មុនពេលរៀបការសុទ្ធតែភ្ជាប់ពាក្យសិនព្រោះបើរៀបការតែម្ដងខុសភ្នែកញាតិ ប្រាសចាកប្រពៃណី។
អ្នកនាងបានចំណាយលុយក្នុងពិធីភ្ជាប់ពាក្យអស់ ៦០០ ដុល្លារ បន្តថា៖ “សម័យឥលូវ យុវវ័យមួយចំនួន គាត់ចូលចិត្តអ្វីដែលងាយខ្លីឆាប់ ដោយពេលខ្លះ គាត់សឹងតែខ្ជិលមិនចង់រៀបការទៀត ត្រឹមចុះអ៊ីតាស៊ីវិល ដោយយកស្ទីលតាមអឺរ៉ុប។ បើគាត់គិតតែអ្វីដែលចំណេញហួសហេតុពេកបែបនេះ ថ្ងៃក្រោយទំនៀមទម្លាប់ក្នុងពិធីផ្សេងៗរបស់ខ្មែរបាត់បង់បន្តិចម្ដងៗ រហូតក្មេងជំនាន់ក្រោយលែងដឹងតែម្ដង”។
រីឯ លោក ប៉ូលីន អតីតនិស្សិតសាកលវិទ្យាល័យស៊ីតិច ជំនាញIT បញ្ចេញយោបល់ថា រវាងភ្ជាប់ពាក្យមុនរៀបការ និងរៀបការតែម្ដង វាមានចំណុចល្អនិងអាក្រក់ផ្សេងគ្នា អាស្រ័យលើបុគ្គល។ ប្រសិនជាពួកគាត់ស្រលាញ់គ្នាយូរហើយ និងមានគម្រោងរៀបការពិតប្រាកដ ២ ឬ ៣ ឆ្នាំទៀត គាត់គួរមានពិធីភ្ជាប់ពាក្យ ចៀសវាងអ្នកជិតខាងនិយាយដើមមិនល្អថាជាសង្សារបណ្ដើរតែគ្នា។ បើជាគូដណ្ដឹងហើយ ទោះមិនទាន់រៀបការភ្លាមៗ ក៏វាជាការផ្ដល់តម្លៃសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរដល់ឪពុកម្ដាយទាំងសងខាង និងខាងស្រីផងដែរ។
លោកមិនហ៊ានអារកាត់ថាភ្ជាប់ពាក្យអាចជារឿងឥតប្រយោជន៍នោះទេ ប៉ុន្តែបើរៀបចំចំណាយលុយខ្ជះខ្ជាយមានរៀបចំរោងធំដុំ នាំឲ្យខាតទទេ ព្រោះពិធីនេះគ្មានចំណងដៃមកវិញឡើយ។ បើធ្វើត្រឹមតែបង្គ្រប់កិច្ចសមល្មម ហៅអាចារ្យ ទិញផ្លែឈើនិងហៅញាតិមិត្តជិតស្និទ្ធប៉ុន្មាននាក់ចូលរួមបានហើយ។
អត្ថន័យពិធីភ្ជាប់ពាក្យខ្មែរ
ក្នុងសម័យដើម ពិធីភ្ជាប់ពាក្យ ត្រូវបានរៀបចំធ្វើឡើងច្រើនខែ ឬច្រើនឆ្នាំ មុនពេលរៀបការ។ តាមប្រពៃណីខ្មែរ ពិធីភ្ជាប់ពាក្យជាពិធីមួយមានអត្ថន័យជ្រាលជ្រៅ។ ពិធីនេះរៀបចំឡើង ដើម្បីជាចំណងអនុស្សាវរីយ៍ ដែលចងភ្ជាប់បុរសនិងនារី ឲ្យក្លាយទៅជាស្វាមី ភរិយា ក្នុងពេលអនាគត។
លោក សាស្ត្រាចារ្យ សំបូរ ម៉ាណ្ណារ៉ា សាស្ត្រាចារ្យប្រវត្តិសាស្ត្រ និងវប្បធម៌ខ្មែរ បានឲ្យដឹងថា ពិធីភ្ជាប់ពាក្យ ជាពិធីមួយដែលមានភាពអធិកអាធ័មណាស់ ក្នុងប្រពៃណីទំនៀមទំលាប់ខ្មែរ គឺជាការជួបជុំគ្នារវាងភាគីកូនស្រី-ប្រុស ដើម្បីនិយាយអំពីគោលការណ៍នៃការផ្សំផ្គុំនូវកូនចៅជំនាន់ក្រោយ របស់ខ្លួន។ ការរៀបចំពិធីភ្ជាប់ពាក្យនេះ ដើម្បីបង្ហាញថា ប្រាប់អំពីអត្ថន័យថា ថៃ្ងនេះ ពេលនេះ គឺភាគីខាងស្រី និងខាងប្រុសនាំគ្នានិយាយ អំពីកូនចៅ និងសិក្សាអំពីតម្រូវការនានាសម្រាប់ឲ្យកូនចៅទាំងសង់ខាង ធ្វើការប្រតិបត្តិ។ ប៉ុន្តែការរៀបចំឲ្យមានពិធីភ្ជាប់ពាក្យនេះ មិនទាន់អាចចាត់ចូលជាលក្ខខណ្ឌផ្លូវការនោះទេ ពីព្រោះត្រូវការពិនិត្យពិចារណា ថ្លឹងថ្លែង មានន័យថា អាចផ្ដាច់អាចបន្ត ទៅតាមលក្ខខណ្ឌជាក់ស្ដែងរវាងភាគីទាំងសងខាង។
លោកបានបញ្ជាក់ថា មូលហេតុដែលប្រជាជនខ្មែររៀបចំពិធីភ្ជាប់ពាក្យសម្រាប់កូនស្រី ប្រុសនេះ ទី១ ជាកិច្ចសន្យារវាងភាគីទាំងពីរក្នុងផ្លូវរួមសង្វាសជាមួយគ្នា នៅពេលអនាគត និងដើម្បីឲ្យគូរភាគីទាំងពីរដឹងខ្លួនថា ខ្លួននឹងត្រូវមានគូរស្វាមីភរិយា។ ក្រោយពីពិធីភ្ជាប់ពាក្យបានចប់សព្វគ្រប់ហើយ តែងមានការអនុញ្ញាតឲ្យមានការជួបជុំ រវាងកូនប្រុស-ស្រីខ្លះ តែមិនអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេធ្វើអ្វីខុសគន្លងប្រពៃណីឡើយ។
លោក សាស្ត្រាចារ្យបានលើកឡើងទៀតថា បច្ចុប្បន្ននេះ លោក សង្កេតឃើញថា ពិធីភ្ជាប់ពាក្យបានរៀបចំឡើង ដោយមានលក្ខណៈកាត់ច្រើន ព្រោះដោយសារតែ ទីកន្លែងសម្រាប់រៀបចំពិធី មានភាពចង្អៀត ហើយមិនសូវមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការរៀបចំពិធី ការធ្វើឡើងបែបនេះ គឺមានការខុសឆ្គង។
ដើម្បីចូលរួមថែរក្សាទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីខ្មែរឲ្យបានគង់វង្ស ពិសេសរបៀបនៃការរៀបចំពិធីភ្ជាប់ពាក្យនេះ លោក សំបូរ ម៉ាណ្ណារ៉ា បានលើកឡើងថា លុះត្រាតែ មានការកែទម្រង់ទៅលើរបត់អាចារ្យ ដែលលោកអាចារ្យ ដើរតួរសំខាន់ណាស់ ក្នុងការណែនាំនិងផ្ដល់យោបល់ មកកាន់គូរភាគីទាំងសងខាងរបស់កូនស្រីប្រុស និងការកែទម្រង់ទៅលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ ដូចជា នៅសាលារៀន ត្រូវតែមានការអប់រំទៅលើរបៀបរបបប្រពៃណីខ្មែរ ចាប់តាំងពីថ្នាក់អនុវិទ្យាល័យឡើងទៅ ដើម្បីឲ្យអ្នកសិក្សាបានយល់ ព្រោះថាអ្នកទាំងនោះនឹងក្លាយទៅជា អ្នកបន្តវេនក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិ នូវរបៀបរបបប្រពៃណីខ្មែរ នាពេលអនាគត ។
ចំណែកប្រវត្តិនៃពិធីភ្ជាប់ពាក្យនេះ ត្រូវបានលោកសាស្ត្រាចារ្យ នៃសាកលវិទ្យាល័យ ពុទ្ធិក លោក ម៉ម ជា បានរៀបរាប់ថា នៅមុនមានពិធីភ្ជាប់ពាក្យនេះ ដំបូងចាស់ទុំ បានសួរនាំខែឆ្នាំកូនប្រុសស្រី រួមទាំងមាតាបិតាខាងប្រុសខាងស្រីបានត្រូវគ្នាអស់ហើយនោះ ទើបមានការសន្មតរវាងម្ដាយឪពុកទាំងសងខាងថា តើពេលណាអាចរៀបចំពិធីភ្ជាប់ពាក្យបាន? លុះដល់ថ្ងៃកំណត់នៃពិធីភ្ជាប់ពាក្យឪពុកម្ដាយនិងសាច់ញាតិខាងកូន ប្រុស ត្រូវដង្ហែជំនូន ចូលទៅផ្ទះខាងកូនស្រី ដោយមិនមានវត្តមានកូនប្រុសចូលរួមដង្ហែនោះឡើយ ។
ជំនូនដែលត្រូវដង្ហែ ទៅផ្ទះខាងស្រីនោះ សាស្ត្រាចារ្យ នៃសាកលវិទ្យាល័យ ពុទ្ធិក បានរៀបរាប់ថា ត្រូវមានផ្លែឈើគ្រប់មុខ នំចំណី ប្រាក់ មាន ពេជ្រ ខាន់ស្លា ពិសេសបំផុតនោះគឺ ត្រូវមាន ថង់រងពីរ ម្លូស្លាដាក់ពីរជើងពាន សំខាន់បំផុតនោះគឺ ត្រូវមានជើងពានមួយ សម្រាប់ដាក់ ទានមួយគូរ កែវទឹកមួយគូរ ម្លូបីមាត់ រួមទាំងមាន អ្នកផ្លូវចៅមហា និងអ្នកនាំផ្លូវចៅមហានាំមុខ។
ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី លោកសាស្ត្រាចារ្យ សំបូរ ម៉ាណ្ណារ៉ា បានទទូចឲ្យប្រជាពលរដ្ឋ ប្រកាន់ខ្ជាប់នូវប្រពៃណីទំនៀមទម្លាប់ ហើយថា កុំព្យាយាមកាត់បន្ថយចំពោះការរៀបចំពិធីភ្ជាប់ពាក្យ ព្រោះអាចធ្វើឲ្យបាត់បង់នូវប្រពៃណីខ្មែរដែលល្អផូរផងតាំងពី បុរាណកាលមក៕
Post a Comment